︎ Prix de Rome Kunst en Publieke Ruimte.    
︎Registratie van het uitgevoerde project.
︎ 2005.

Tekst bij het project:

SANTA CROCE FLORENCE - OSDORP AMSTERDAM

‘Uitgangspunt voor dit project is het Syndroom van Stendhal.  Dit is een psychologisch verschijnsel waarbij men onwel wordt van de aanschouwde schoonheid van bijvoorbeeld een schilderij of een beeld.

Een symptoom dat zich hierbij vaak voordoet is het tijdelijk wegvallen van het gezichtsvermogen en vervolgens van het bewustzijn, in een poging van de geest te ontsnappen aan die overdaad aan schoonheid.
Het syndroom dankt zijn naam aan de schrijver Stendhal die er door getroffen werd in de kerk Santa Croce te Florence, waar hij de fresco’s van Giotto en de architectuur van Brunelleschi bekeek.

De emotie van deze schoonheidsbeleving wilde ik van deze kerk transporteren naar een torenflat in Osdorp, Amsterdam.

Op 15 april, om 11.30 uur , rinkelden alle telefoons in het flatgebouw. Eerst die van de onderste verdiepingen en geleidelijk naar boven toe, zodat het hele gebouw zich vulde met het rinkelende geluid van telefoons. Bij het opnemen van de telefoon hoorden de bewoners het geluid afkomstig van de binnenkant van de Santa Croce: zoals galm, schuifelende voeten, het gedempt praten van bezoekers, rondleidsters die in verschillende talen een beschrijving geven van de kunstwerken en op de achtergrond gezang.

Doel was de bewoners tijdens het luisteren, in hun verbeelding hun eigen beeld van deze schoonheid te laten vormen.

Enkele dagen eerder hadden de bewoners een kaart in de brievenbus ontvangen waarop hun flat te zien was en (bij bewegen) de kerk in Florence, met daarop de datum en het tijdstip. Deze kaarten zijn inmiddels onderdeel geworden van de interieurs van veel bewoners van de flat in Osdorp’.